یکی دیگز از علائم ظهور که در کتاب بحارالانوار ان است که: در تفسیر عیاشی از جابر جعفری از امام محمد باقر (ع)نقل میکند که فرمود: هیچ حرکتی از خود نشان مده و سر جای خود بنشینتا آنگاه که علائمی را که در سال طاق و من اکنون برای تو ذکر می کنم ببینی: و اینکه:کسی از دمشق صدا می زند و یکی از دهات آن فرو رفتگی ای پدید آید و قسمتی از آن مسجد فرو میریزد،و میبینی که طائفه ای ترک از آنجا می گذرد،و در جزیره فرود می آیند، رومیان هم در رمله فرود می آیند و و آن سالی است که در تمام سرزمین عرب اختلاف روی می دهد، و اهل شام گرد سه پرچم مختلف جمع می شوند، یکی زرد و سفید و دیگری سفیدو سرخ و دیگری پرچم سفیانی است، سفیــانی با دائیــانش که از قبیله ی کــلب میــباشند، خروج می کند، و بر قبیله ی بنی ذنب الحمار از قبیله ی مضر حمله می کند، و جنگی می کنند که تا به آن حال چنان جنگی به وقوع نپیوسته بود، سپس از بنی ذنب مردی به دمشق آید و چنان کشته شود کـه کسی را بدان گونه نکــشته بــاشند، این است معنی آیه ی ( فاختلف الاحزاب من بینهم فول للذین کفروا من مشهد یوم عظیم) یعنی طوائفه ای از میان مردم به جان هم می افتند،وای بر کفاری که در آن روز بزرگ در جنگ شرکت جویند ، سفیانی و پیروانش خروج می کنند و قصدی جز کشتن و آزار اولاد پیامبر و شیعیان آنها ندارند،او یک لشکر به کوفه می فرستد، جمعی از شیعیان آنجا را می کشد، و گروهی را به دار می آویزد، و لشکری از خراسان می آید و در ساحل رود دجله منزل می کند، و مردی ضعیف از شیعیان با طرفدارانش برای مبارزه با او به بیرون کوفه می رود و مغلوب می گردد، سپس سفیانی لشکر دیگری به مدینه می فرستد و مردی در آنجا کشته می شود و مهدی و منصور (وزیر امام زمان) فرار می کنند و بزرگ و کوچک و سادات و ذریه ی پیغمبر را گرفته و حبس می کنند،آنگاه لشکری برای پیدا کردن مهدی و منصور از مدینه بیرون می آید، مهدی همچون موسی بن عمران (که هراسان از مصر خارج شد ) هراسان و نگران از مدینه بیرون می آید و بدین گونه به مکه می رود لشکر اعزامی هم به دنبال او می آیند، ولی وفتی به بیابان هایمکه میرسند زمین فرو میرود، و جز یک نفر که خبر آنها را ببرد باقی نماند، پس قائم در بین رکن و مقام می ایستد و نماز می خواند و و بر می گردد و وزیر او نیز با اوست، در آنوقت مهدی می گوید: ای مردم من از خداوند می خواهم که مرا بر آنها که بر ما ظلم کردند، و حق ما را گرفتند نصرت دهد، هر کس در باره ی خدا با من گفتگو دارد (بیاید و بگوید)زیرا من از هر کس به خدا نزدیک ترام، و هرکس در باره ی آدم با من گفتگو دارد به من بگوید زیرا من از هر کس به آدم نزدیکترم،و هر کس در باره ی نوح گفتگو دارد بیاید و به من بگوید،زیرا من از هر کس به وی نزدیکترم، و هر کس در باره ی ابراهیم گفتگو دارد به من بگوید زیرا من از هر کس به او نزدیکترم، و هر کس در باره ی محمد (ص) بامن گفتگو دارد بمن گوید زیرا من از هر کس به محمد(ص)نزدیکترم، و هر کس در باره ی پیامبران با ما گفتگو دارد بمن گوید زیرا من از هر کس به پیامبران نزدیکترم،و هر کس در باره ی کتاب خدا گفتگو دارد به من بگوید، زیرا ما در این خصوص از هر کس سزاوار تریم، ما و هر مسلمانی گواهیم که بما(خاندان پیامبر) ستم نمودند و ما را آواره کردند، و از خانه و وطن خود بیرون کردند، و اموالمان رت ضبط کردند، و ما را از همه چیز محروم و مقهور نمودند،آگاه باشید،ما هم اکنون از خدا و هر مسلمانی یاری می طلبیم، سپس اما باقر (ع) می فرماید:بخدا قسم سیصد و سیزده مرد که پنجاه زن نیز در میان آنها است مانند قطعه هایی ابر در فصل پاییز در غیر موسم حج در مکه ی معظمه جمع می شوند ، چنانکه خداوند می فرماید:اینما تکونوا یات بکم الله جمیعا ان الله علی کل شئ قدیر هر جا که باشید خدا شما را گرد آوردخداوند بر هر چیز تواناست،در آن موقع مردی از خاندان پیامبر میگوید: این شهر(مکه)مردمی ظالم دارد،سپس آ» سیصد و سیزده نفر بعد از زمان پیغمبر در رکن و مقام با امام بیعت می کنند،آنگاه با لشکر و سلاح و وزیرش از مکه بیرون می آید،در آ»وقت منادی در مکه از آسمان او را به نام صدا می زند،بطوری که تمام مردم زمین آنرا می شنوند، نام او نام پیامبر است اگر این برای شما اشتباه بود پیمان پیامبر و و پرچم و سلاح او و اینکه او (مهدی) مردی پاکدل از اولاد حسین (ع) است، باعث اشتباه نخواهد بود اگر این هم موجب اشتباه گردد آن صدای آسمانی که او را با اسم صدا می زند موجب اشتباه نمی شود، 

 بحار الانوار